Ήμασταν συνεχώς πίσω στο σκορ, δεν θυμάμαι αν ισοφαρίσαμε ποτέ εκτός από το τέλος. Κάθε φορά που πλησιάζαμε με το που βάζαμε γκολ, δεν προλαβαίναμε να σημάνουμε αντεπίθεση και το τρώγαμε στην επόμενη φάση.. Γιατί ενώ χάναμε μοναδική ευκαιρία να ισοφαρίσουμε 3 λεπτά πριν από το τέλος σε αντεπίθεση, δεχόμαστε γκολ και βρισκόμαστε ξαφνικά 2 γκολ πίσω. Και όμως μειώνουμε σε 1 γκολ λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη.. Και στη πρώτη αντεπίθεση από την σέντρα των αντιπάλων στα 2 λεπτά των καθυστερήσεων ισοφαρίζουμε με ένα γκολ φωτοβολίδα – ανταμοιβή για τα τόσα άλλα που αδίκως δεν πετύχαμε πρωτύτερα..

Ανέλπιστό τέλος σε ένα grand giniol παιχνίδι..

Όσο για τους υπόλοιπους.. (έχει πάει και αργά και τα μάτια μου κλέινουν..) εχω να πω πως στάθηκαν μια χαρά όσο έπαιξαν, καινούργιοι και μη !

Ολοι έιχαν συμμετοχή στη καλή αυτή εμφάνηση – όπως και το μεγαλειώδες πιστό κοινό μας..

Μένουν τώρα πια μόνο knock out παιχνίδια, αρχής γενομένης με την 10^η AMIGOS που θα αντιμετωπίσουμε (πιθανότατα την επόμενη ΤΕΤΑΡΤΗ) για να μπούμε στους 16, όπου μετά θα υπάρξει κλήρωση ζευγαριών ανεξαρτήτου ομίλου ή θέσης που κατέλαβαν σε αυτόν.. Εκεί θα χρειαστούμε και λίγη τύχη..